Bakıcı mı kreş mi?

Pek çok uzman(Çocuk psikoloğu, pedagog) çocukların kreşe başlama yaşının 2.5- 3 yaş olduğunu düşünür. Ancak ben bu soruya klinik psikolog olarak bakış açımı eklemekle birlikte hem bakıcı hem kreş deneyimlerine sahip bir anne olarak gözlemlerimi de katmak istiyorum.

 

Çocuğunuz Azad Taha gibi sosyal, rahat ve heyecanlı bir çocuksa 2 yaş kreş için geç bile sayılabilir. Elbette her çocuk farklıdır ve tüm çocuklar için tek bir doğru yoktur. Ancak ne yazık ki bakıcılar ve çocuğunuzun evde yapabilecekleri etkinlikler hemen hemen aynıdır. Diyelim ki çok şanslısınız bakıcınız çocuk gelişimi alanında teorik bilgiye ve tecrübeye sahip o durumda bile çocukla evde tek başına yapılacaklar sınırlıdır, geçirilen süre ise kreşe kıyasla daha az verimlidir.

 Bakıcı ile çalışmanın bazı avantajları var elbette. Örneğin çocuğunuzun beslenmesi konusunda kontrol sizde olmaya devam eder. Çocuk evde olduğu için menüyü siz belirlersiniz. Böylece çocuğunuzu organik olmayan yiyecekleri sokmadığınız mutfağınızdan beslemeye devam eder. Bu hassasiyetinize özen gösteren bakıcı çocuğunuzu iyi beslemiş olur sizde çocuğunuzun zararlı yiyeceklerle tanışma işini biraz daha erteleyebilmiş oluyorsunuz. Zira organik mutfağa sahip çok az kreş var. Bir başka bakıcı avantajı ise çocuğunuzun kreş çocuklarına kıyasla daha az hasta olması ve çabuk toparlanması. Bunun dışında ne yazık ki bakıcıların çoğu çocukla oynamakla çocuğu oyalamayı aynı şey sanıyor, onunla günlük işlerini de yaparak ilgileniyor. Bol bol yediriyor, içiriyor, çizgi film izlettiriyor.

Tüm bunlarla birlikte aralarında özel ve sevgi dolu bir ilişkide oluyor. Ancak yine de bakıcı çocuğun sayacağım ihtiyaçlarını karşılamada yeterli olamıyor.

• Çocuğun benmerkezcilikten kurtulma ihtiyacı; evde her istediği hemen karşılanan, ilgi ve sevginin odağı olan çocuk, kreşte başka çocukların isteklerini, beklemeyi, sırayı, oyun kurallarını, başkalarının duygularını keşfederek benmerkezciliği azalır.
• Çocuğun hareket ve oyun ihtiyacı; kreşin oyun odaları ve aktiviteleri(spor, dans vs.) çocuğun enerjisini boşaltması için daha uygundur.
• Çocuğun sosyalleşme ihtiyacı; başka çocuklarla bir arada olmak, onları gözlemlemek, birlikte aynı oyun içinde bulunmak, oyun krallarını takip etmek sosyalleşmesini sağlar.
• Çocuğun paylaşmayı bilme ihtiyacı; oyun arkadaşları ile sosyalleşen çocuk, kreşte oyuncakları, oyun alanlarını, öğretmenlerinin ilgisini paylaşmayı öğrenir.
• Çocuğun yeni durumlara adapte olma ihtiyacı; ev dışında yemek, uyku, oyun aktivitelerinde yer alan çocuk seyahat, tatil gibi değişimlere kreş sayesinde aşina olur uyum sağlaması daha kolay olur.
• Çocuğun yaratıcılığını destekleme ihtiyacı; kreşte yapılan resim, boyama, hamur, kesme-yapıştırma v.b etkinlikler çocuğun hem fiziksel gelişimi hem de yaratma, üretme ihtiyacını karşılar.