Oğlumdan öğrendiklerim uzun bir liste yapılacak kadar fazla. Daha anne olmaya karar verdiğim ilk anlarda başlayan bu öğrenme süreci hala tüm heyecan vericiliği ile sürüyor.
Anne olmaya karar verdiğimde
-Tüm olumsuz düşüncelerimden arınmaya çalışmayı
-Bedenime aldığım besin görünümlü yiyecekleri ve zararlı alışkanlıklarımı terk etmem gerektiğini
Hamile olduğumu öğrendiğimde
-Heyecandan ayaklarımın yeri hissetmediğini
-Allah'a yaklaştığımı ve yaşamı biraz daha derinden hissetmek istediğimi
-Uykunun, sağlıklı beslenmenin ve dinlenmenin önemini
-Düzenli yürüyüşlere başlamayı
-İnsanlar, hayvanlar ve doğa için duyarlı olmanın yetmediğini onlar için mücadele etmek gerektiğini
-Daha çok okumayı, daha çok dinlemeyi ve daha çok anlamayı
-''Ya engelli bir bebeğim olursa'' kaygıları ve kabusları ile baş etmenin zorluğunu
-Her hamilenin çok kilo almayacağını
-Bulantı problemi olmayan ve iştahı iyi bir hamile olarak kokulardan ve tatlardan inanılmaz haz aldığımı
-Toplumumuzda hamilelere ayrıcalık ve sempatinin olduğunu
-Ailemi ve dostlarımı ''ben sadece hamileyim hasta değilim'' diye sık sık uyarmak zorunda kaldığımı
-Çok güçlü ve cesur bir kadın olduğumu
-Hayatımdaki en mucizevi deneyimi yaşadığımı
-Doğumhane kapısında aile ve arkadaşların, doğum sırasında eşin, kulakta ve yürekte duanın önemini
-Doğal doğum için direnmeye değdiğini
0-6 ay
-Dünyadaki en eşsiz kokusunun bebeğinizin kokusu olduğunu
-Lohusa psikolojisinin zor ya da kolay geçmesinin eş, aile, dost desteği ile ilişkili olduğunu
-Uykusuz gecelere ve yorgun gündüzlere alışmayı
-Kolik (Gaz Sancısı) denen baş belası ile mücadeleyi
-Kısa süren gülümsemelerden çığlıklı gülücüklere uzanan gelişmeleri
-Emme sonrası kusmalarla kirlenen nevresimler, halılar, koltuklar misafir omuzlarını dert etmemeyi
- İlk banyosundan 40. banyosuna kadar kazanılan tutma, çevirme, yıkama ve eğlenme aşamalarını
-Uyaranlara gösterdiği tepkileri ile bilişsel gelişimini izlemeyi
-Ek gıdaya geçişle babanın da beslenmeye dahil olmasını
-Dişlerin çıkışı ile güçlenen ısırıklarını
-Oturma, emekleme, tutunma, yürüme gayret ve heyecanlarını
-Oyuncak, kanguru, yürüteç, biberon, emzik v.s ürünler üzerine günler süren titiz araştırmalar, en doğrusu hangisi ikilemlerini
-Gülücükler saçtığı ''ce'' oyunun artık ona yetmediğini
1-2 yaş
-İlk adımların zaferini
-ilk sözcüklerin heyecanını
-Masallara ve ninnilere artan ilgisini
-Teknoloji ( TV, Bilgisayar, Telefon) ile erken tanışmasını engellemeyi
-Oyun seçimleri ile bizi büyüttüğünü
-Zararlı gıdalardan(cips, çikolata, bisküvi, meyveli yoğurt ve sütler, paket meyve suları ) uzak tutmanın zorluklarını
-Yüzerken, koşarken, toprağa ve hayvanlara dokunurken, yeni insanlarla tanışırken ki heyecanıyla unuttuğumuz keşfetmeyi
-Sütten kesmede istikrarın gerekliliğini
-Bakıcı mı Kreş mi ikileminden nasıl çıkacağımı
-Tuvalet alışkanlığı kazandırmada sabrın önemini
-Oyuncak almanın değil oyuncak yapmanın hayal gücümüzü nasıl zenginleştirdiğini
-Çocuğu eve göre düzenlemekten çok evi çocuğa göre düzenlemenin önemini
Oğlumdan öğrendim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder